SOWA OPAC : Gminna Biblioteka Publiczna im. Adama Mickiewicza w Gogolinie

43500

Książka

W koszyku

oceń

Czytanie z kości / Jakub Szamałek. - Warszawa : Muza, 2015. - 349, [3] s. : il. ; 21 cm.

Autor

Szamałek Jakub (1986- ).

Gatunek

Powieść polska Powieść kryminalna Powieść historyczna

Veii, 421 r. p.n.e. Leochares podejmuje się ostatniego zadania: ma odkryć, kto stoi za zabójstwem etruskiego króla. Nic jednak nie idzie tak, jak powinno. Wspólnik mordercy woli zginąć, niż pomóc w śledztwie, a główny świadek o włos unika śmierci w zamachu. Londyn, 2015 n.e. Inga Szczęsna, młoda archeolożka, przygotowuje prezentację na konferencję naukową. Niespodziewanie odkrywa tajemnicę, do której kluczem są liczące ponad dwa tysiące lat kości. Dwie zbrodnie, dwa śledztwa. Pierwsze toczy się w starożytności, drugie - w dzisiejszych Włoszech. Zabójca jest jeden. I tylko czytelnik może go zdemaskować.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia Gogolin

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 821.162.1-311.4 (1 egz.)

Recenzje:

Czytając z kości.
Połączyć dwa wątki, które dzieli dwa i pół tysiąca lat, nie zdradzić tajemnicy i trzymać czytelnika w napięciu do ostatniej strony – do tego potrzeba dobrego pisarza z pomysłem na kryminał. Na szczęście mamy wśród rodaków nadzieję w literaturze. O Jakubie Szamałku nie słyszałam wcześniej i jest mi z tego powodu naprawdę źle. Swoją książką – „Czytanie z kości” – wywarł na mnie ogromne wrażenie i teraz już wiem, (...) że to nie jest jedyna powieść tego pisarza jaką przeczytam.
„Szlachetny człowiek je, żeby żyć, a nie żyje, żeby jeść.” O fabule będzie krótko, nie ze złośliwości, jednak nie chce zdradzać zbyt dużo i pozbawiać was elementu zaskoczenia. Mamy dwa wątki, które przedstawiane są jednocześnie – pierwszy dzieje się w Veii w 421 r. p. n. e. Leochares znany ze swojego dostrzegania szczegółów podejmuje się próby odkrycia zabójcy etruskiego króla. Zostawia więc rodzinę i wyjeżdża, by rozwiązać tajemnicę. Pomaga mu syn króla – książę Aranth. Sprawy się komplikują, gdy dochodzi do nieoczekiwanych zamachów i zagadkowych zeznań świadków.
Drugi watek dzieje się w teraźniejszości. Inga Szczęsna jest archeologiem i swoją pasją chciałaby zarazić każdego. Przygotowując prezentację o Uomo Misterioso, tajemniczym mężczyźnie, nie spodziewa się, że odkryje tak dużo. Razem z doktor Bellmont próbują dowiedzieć się więcej na temat tajemniczego mężczyzny. Badając kości dochodzą do zaskakujących wniosków.
Nie raz się przyznawałam, że kryminały to dziedzina literatury, w której raczkuję. Nie czytam ich wiele, choć to chyba najbardziej emocjonujące książki. To ciągłe trzymanie w napięciu, zagadki i tajemnice odkrywanie z każdą kolejną stroną, zabójstwa. Każdy kryminał to kopalnia niekończących się emocji. „Czytanie z kości” to dwa wątki i chciałby się rzecz, że taka mieszanka może być wybuchowa. Niektórzy nie zaryzykują, nie przeczytają skazując z góry książkę na porażkę. Jednak ja zostałam bardzo mile zaskoczona. Połączenie dwóch wątków, które dzielą tysiące lat, a łączy ich tak wiele jest naprawdę doskonałym pomysłem. Z każdą stroną dowiadujemy się nowych faktów, odkrywamy poszlaki i przybliżamy się do rozwiązania zagadki, ba, dwóch zagadek.
W książce mamy przewagę Leocharesa nad Ingą, czyli większość książki poświęcona jest starożytności. Nie jest to złe i wydaje mi się, że nawet lepiej, niż jakby miało być po równo obu wątków. „Czytanie z kości” zaskakuje dobrym stylem i językiem. Czytając książkę czuć pasję i miłość autora do archeologii. A archeologia i starożytność to naprawdę coś bardzo interesującego i fascynującego. Połączenie tego z dobrą fabułą daje niezapomniane wrażenia podczas czytania. A nie wszyscy pisarze umieją przelać swoją miłość na papier.
Autor zadbał o każdy szczegół w fabule, by ta była interesująca i zaskakująca, jednak nie żałował też bohaterom. Postacie są barwne i dobrze wykreowane. Poznajemy kulturę i styl życia w starożytności. Czytając książkę nie tylko mamy chwilę rozrywki, lecz również dowiadujemy się naprawdę ciekawych rzeczy.
„Czytanie z kości” to doskonałe połączenie archeologii, historii, zagadki i tajemnicy. Nie jestem osobą, która przepada za historią, ale starożytność i archeologia zawsze mnie fascynowały. Swego czasu miałam nawet iść na studia archeologiczne. Jednak nie spełniłam tego marzenia i teraz pozostało mi tylko poznawanie tajemnicy sprzed tysięcy lat za pomocą takich książek jak „Czytanie z kości”. Choć większość zdarzeń w niej jest zmyślona to autor podkreśla, że odwołuje się do kultury, życia codziennego i duchowości z tamtych czasów. Książkę polecam nie tylko zwolennikom kryminałów. Każdy powinien zagłębić się w tej fabule, bo jestem pewna, że przypadnie wam do gustu.